🎮 آیا بازی‌های ایرانی واقعاً جهانی شده‌اند؟

اسماعیل نوربخش
آخرین بروز رسانی: 17 خرداد 1404
بدون دیدگاه
5 دقیقه زمان مطالعه

مقدمه: بازی ایرانی در جهان؟ یا فقط در استیم؟

garshasp steam

در سال‌های اخیر، هر از چند گاهی بازی‌هایی از ایران منتشر شده که تیتر «اولین بازی جهانی ایرانی» را یدک کشیده‌اند. گرشاسپ: گرز ثریت و Shadow Blade از جمله‌ی همین نمونه‌ها هستند. اما آیا صرف انتشار در استیم یا فروشگاه‌های بین‌المللی، به معنای «جهانی شدن» است؟

جهانی شدن یعنی چه؟

game mokhtar loss
  • مخاطب بین‌المللی پیدا کند (نه فقط ایرانی‌های خارج کشور)
  • در رسانه‌های معتبر نقد و تحلیل شود
  • در بازار جهانی رقابت کند (نه فقط حضور داشته باشد)
  • از نظر فنی، گرافیکی و طراحی گیم‌پلی با استانداردهای جهانی همخوان باشد

بر اساس این معیارها، خیلی از بازی‌ها حتی نزدیک به جهانی شدن هم نشده‌اند.

مورد اول: گرشاسپ – شروعی جسورانه، اما ناتمام

loss garshasp

طراحی هنری خوب، دوبله فارسی، و انتشار در استیم نقاط قوتش بودن. اما:

  • فیزیک و انیمیشن‌ها ضعف داشت
  • داستان‌گویی خام بود
  • تجربه کلی بیشتر شبیه دموی تکنیکی بود تا یک بازی کامل

با اینکه در چند رسانه خارجی مطرح شد، اما نتوانست چرخه موفقیت تجاری یا ادامه‌دار ایجاد کند.

مورد دوم: Shadow Blade – استاندارد بالا، ولی بی‌صدا

shadow blade loss

Shadow Blade از استودیو Dead Mage یک بازی پلتفرمر نینجایی بود که از نظر طراحی و گرافیک، کیفیتی نزدیک به آثار جهانی داشت. اما:

  • تبلیغات ضعیف و نبود ناشر بین‌المللی
  • بازار هدف نامشخص
  • شکست در ایجاد هیاهو در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها

باعث شد مثل یک گنج مخفی باقی بماند، نه یک موفقیت جهانی.

مشکل اصلی: رویا داریم، اما نقشه نداریم

no international

اکثر بازی‌های ایرانی با هدف «ساختن یک بازی خوب» شروع می‌شن، نه «فتح بازار جهانی». مشکل از کجاست؟

  • نبود تیم مارکتینگ قوی و ناشر بین‌المللی
  • طراحی بازی‌ها بیشتر مطابق سلیقه داخلی تا بازار جهانی
  • ریسک‌گریزی: ماجراجویی نمی‌کنن، فقط امن بازی می‌کنن

این یعنی حتی وقتی بازی خوب ساخته می‌شه، نمی‌تونه صدای خودشو برسونه.

نتیجه‌گیری: هنوز دیر نشده، ولی وقت جدیه

way create games in iran

ایران پتانسیل فنی، هنری و خلاقانه برای ساخت بازی جهانی رو داره. اما تا وقتی:

  • بازی‌سازها صرفاً به گرفتن مجوز و انتشار در استیم راضی باشن
  • به مارکتینگ و طراحی جهانی فکر نکنن
  • از شکست نترسن و جاه‌طلب نشن

هیچ اتفاق بزرگی نمی‌افته. جهانی شدن نه با ادعا، بلکه با استراتژی و تعهد محقق می‌شه.

نظر شما چیست؟ 
آیا بازی‌های ایرانی پتانسیل جهانی شدن رو دارند؟
نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.

بدون دیدگاه
اشتراک گذاری
اشتراک‌گذاری
با استفاده از روش‌های زیر می‌توانید این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.